Waarom niet-presteren je zoveel brengt
In bed moet je werken.
Werken, huh? Nee, in bed moet je slápen.
Dat is zo, maar ik bedoel met ‘in bed’: als we er met een ander in liggen en aan het vrijen slaan.
Seks betekent voor bijna alle mensen ‘aan de slag’. Alles op alles zetten om aantrekkelijk, sensueel en als een goede minnares (what ever that may be) voor de dag te komen. De ander plezieren. De ander aan zijn of haar gerief laten komen. Voor veel vrouwen betekent seks met een partner niet per se zelf plezier beleven. Dat is logisch. Want als je heel erg je best doet en aan het werk bent, is er weinig tijd en ruimte over om te voelen of te ervaren.
En nu ga ik je iets geks vertellen.
Weet je wat de belangrijkste voorwaarde is om te genieten van seks en om een vallei-orgasme te beleven?
Hou je vast.
Niet presteren.
Niet je best doen.
Zelfs niet-doen.
Groen friemeltje
Met dat laatste bedoelen de taoïsten: de dingen laten. Dus niet aan het sprietje van de tulp trekken dat net boven de grond komt. Of aan het eerste groene friemeltje dat je ziet verschijnen nadat je zonnebloempitten in de aarde hebt geduwd. Je gaat er niet aan trekken in de hoop dat hij harder groeit. Nee. Je laat de tulp. En je laat de zonnebloem. Je laat de natuur haar gang gaan. Ga maar eens rustig in je tuinstoel zitten en kijk of je iets ziet groeien.
Dit is niet-doen.
Het paradijs
De meeste mensen denken dat doen naar het paradijs leidt.
Dat is een misverstand. Niet-doen brengt je verder. Het is verstandiger om af en toe helemaal af te schakelen. Om je lichaam en geest op te laden. Wie altijd maar doordendert, geeft geen ruimte om resultaat te laten ontstaan.
Echter, zeg je een stresskip niet te doen, dan wordt ze gek. Het is onveilig. Stap een is dus: maak niet-doen veilig. Dat gaat zo:
Een: ga achterover in je stoel hangen
Adem in en uit. Zeg hardop: ‘Hèhè, wat een toestand.’
En zucht nog eens van hèhè. Het is een verademing.
Volgens de taoïsten zitten wij westerse mensen nog steeds opgescheept met oude trekjes van onze overovergrootouders. Zij moesten oppassen voor gevaarlijke beesten, tijdig op zoek gaan naar eten, anders haalden ze de komende winter niet. Gestreste types anno nu handelen alsof ze nog steeds in de oertijd leven. Doorlopend vooruit schakelen, angstig tobben, dwangmatig willen organiseren. Alles onder controle.
Maar er is genoeg te eten voor de hele winter. En als de Albert Heijn dicht is, loop je langs de snackbar of een hipstercoole delicatessenwinkel om de hoek. Je bent veilig. Rustig maar.
Twee: creëer een veilige plek in je binnenste
Sluit je ogen, adem in en uit, maak je ogen zacht, en vorm een denkbeeldige lijn van je mondhoeken naar je oren. Een glimlach. Laat deze zakken naar je borst en stel je daar een veilige plek voor. Die veilige plek laat je door je lichaam glijden. Je buik, je nieren en je seksuele centrum. Ontspan.
En als je huiswerk doet…
Als je dit vertaalt naar het huiswerk dat hoort bij het onlineprogramma ZIS, betekent het: breng jezelf in opwinding en stop. Doe niets. Voel wat er in je lijf gebeurt. Warm, koud, leeg, rilling, trilling, bonkend hart? Laat het er gewoon zijn. Doe niets.
In dit dalletje of valleitje van niet-doen gebeurt de magie. Je kunt het je nauwelijks voorstellen, maar echt, geloof me: hier ga je door grenzen van intensiteit. Door niet te doen bereik je straks, als je weer verder aan de gang gaat met je huiswerk, een hoger niveau van opwinding.
Niet-prestatiegerichte kalmte.
Zak in de rivier van gevoelens.
Het is veilig, de deur is op slot. Je kunt je overgeven aan alles wat er is.
Het deurtje
Echt voelen gebeurt in het innerlijk landschap. In je binnenwereld.
Wat is het deurtje daarnaartoe? De i-kracht. Maak je ogen zacht, trek de mondhoekjes in gedachten iets omhoog, denk aan iemand die je liefhebt. Kijk, daar gaat het deurtje naar het innerlijk landschap open. Nu ga je voelen.