Sappig door de overgang, we beginnen
Kijk ánders
Ik hoop niet dat je al te veel geschrokken bent van die vijftig à zestig jaar. Veel vrouwen aan wie ik het vertel, slaan van schrik hun hand voor de mond. ‘Néé!’ roepen ze, met ronde ogen van schrik. Maar later zeggen ze: ‘Ik heb er nog eens over nagedacht en het is eigenlijk niet zo raar. Misschien is het wel zo logisch als wat.’
Het grappige is: als je op een andere manier leert kijken naar de overgang, verdwijnen een hoop angsten en onzekerheden. De overgang wordt een minder eng ding.
Vraag van de dag
Ik wil de stemming in Nederland en België graag peilen en maakte een mini-enquête. De enquête bestaat uit één vraag. Vul je hem in? Dat kan anoniem en kost je… 12 seconden. Ik laat je morgen horen hoe de vlag erbij hangt.
Maakt (of maakte) de overgang je bang?
Geef hier je antwoord.
Ik breng morgen verslag uit.
Daag,
Marleen Janssen
PS Je mag me natuurlijk ook mailen. Ik ben benieuwd naar je mening en je ervaringen.
Vind jij de overgang een ‘eng ding’? Voor mij was het lange tijd een soort ‘duistere periode’ waar ik bangig van werd. Zo bang dat ik dacht: laat ik me er dan eerst maar eens in verdiepen, dan weet ik tenminste of de angst reëel is.
Voor mij was de overgang lange tijd een soort ‘duistere periode’. Ik had een vriendin die (we waren begin dertig) zei: ‘Weet je dat seks helemaal ophoudt als de overgang begint?’ Haar moeder had het haar grimmig verteld. Ik geloofde het net, maar werd toch bang. Toen dacht ik: laat ik me er in verdiepen, dan weet ik tenminste of de angst reëel is. Inmiddels ben ik al jaren aan het studeren op het onderwerp, En sappig-door-de-overgang is daar een van de gevolgen van.
Ik ben nooit bang voor de overgang geweest. Ik zag er naar uit. Niet zozeer naar wat er bij komt kijken, opvliegers, droogte en zo. Maar ik had zo een pesthekel aan ongesteld zijn dat ik bijna niet kon wachten tot het voorbij zou zijn. Ik had gelukkig de laatste jaren een spiraaltje met hormonen dus ik was bijna 8 jaar niet ongesteld. Toen de laatste er uit ging dacht ik, ik hoef geen nieuwe meer, ik ben er over heen. Na een half jaar was ik ontsteld, ik was weer ongesteld, in al zijn heftigheid met alles er op en er aan. Go wat was ik kwaad, zo kwaad, ik wilde dit niet. Nu 2 jaar later ben ik voorzichtig optimistisch. Ik ben het daarna na een half jaar nog geweest en het is nu bijna een jaar geleden dat de laatste keer was. Dus het ziet er naar uit dat ik er straks echt helemaal van af ben. Joepie, vlag uit, feestje.
Hoop ik dan stiekem.
Groetjes Wiepkje
Ik hoop het óók Wiepke. Wat een verhaal.
Ik ben nooit bang geweest voor de overgang, sterker nog ik kon mij er niets bij voorstellen. Ook niet bij de zogenaamde taboes. De droogte vind ik wel lastig. Ik heb een heel lieve partner al heel lang, maar de skills moesten van ver komen. De een speelt nu eenmaal beter piano dan de ander. Meer tijd claimen zit er dan ook niet in. Tegenwoordig zijn er van die handige potjes. Werkt Uitstekend. Wellicht vloeken in de kerk hier ….. Haha maar anders moet ik een andere partner zoeken en dat wil ik niet. Valleien kan ook heerlijk op allerlei andere manieren!
Zo is het Roos.
Bang voor de overgang ben ik nooit geweest. Op mijn 30e kreeg ik i.v.m. de ziekte van Crohn prednison voorgeschreven.en je raad het al, deze dame kreeg volop overgangsklachten. Dus ik heb er al een hele tijd terug ervaring over opgedaan. Verder maak ik me er niet zo druk over. Mijn ervaring is dat hoe moeilijker je er over doet en hoe meer je klaagt, hoe erger de klachten worden. Vooral de opvliegers. Daar maak ik grapjes over. Tegenhouden kun je ze niet en overslaan ook niet. Dus ik maak er het beste maar van.
Héél goed Jolanda.
zit er midden in …..alle symptomen kloppen ….en doe daar nog een burn-out bij en Lyme …;
Ik heb dagen dat ik er echt mee wil stoppen ,gewoon ,boek dicht gedaan .
nee je moet niet bang zijn ,tuurlijk doe ik dat niet .
Ik ben mama van 3 ,na de geboorte van de jongste is er van alles misgegaan ,en hebben ze na 5 jaar van klachten en pijn ,op mn 34 ste,mn baarmoeder verwijdert,alleen die ,dus ik was zo happy ,geen ongesteldheid meer !!!
De sex werd er alleen maar beter op ,toen …
nu 55 en god ,ik weet soms niet waar kruipen van de opvliegers,een volle nacht slaap ,zonder pillen ??? ken ik niet en ja dan ben je doodmoe op den duur ,en toch vriendelijk en opgewekt blijven …de klanten begrijpen zoiets moeilijk…
Ik ben intolerant aan alle lekkere dingen ,door de Lyme .dus troosteten ,kan ook niet .
Ja ik voel me zielig en zit weer is even vol zelfmedelijden ,de moodswing ????
Och arme, het zit je niet mee.
Wat heerlijk Marlleen om je weer te zien en te horen, de overgang, ja zit ik er nu wel in of niet??
Heb (nog) geen last van opvliegers, maar al wel een jaar of drie onregelmatige menstruatie, en nu een half jaar geen menstruatie, dus denk t wel!
Maar ja hoe kun je nu weten je echt in de overgang zit??
Succes Marleen met je leuke programma ?
Liefs Heidi❤
Ik zeg: je zit erin Heidi.
Hoi Marleen
Ik ben 53 jr en zit al 11 jr in de overgang.
Angsten en droog staan ken ik gelukkig niet wel last van opvliegers en slapeloze nachten. Niet zin in sex ken ik op dit moment niet is bij mij eerder andersom. Ben nu 3 jr weduwe en walgde altijd van sex was verplichting. Heb nu een lieve vriend met extra’s en kan niet genoeg van hem krijgen. Misschien ook omdat ik regelmatig met mezelf speel dat ik dus niet droog sta
Grtjs
Fijn Anja, de nieuwe liefde. Geniet ervan.
Ik wordt kunstmatig in de overgang gebracht, dmv injecties. Ben er absoluut niet bang voor, en af en toe even iets warmer is (vind ik) niet zo heel erg
Dat denk ik ook Marianne, geluk. Hoewel je regelmatige yoga én de hormoonyoga van Dinah het ook zouden kunnen zijn. Fijn!
‘Het zweet loopt me van de kop’ is een goede uitspraak Marianne. Fijn dat het met de man in bed goed gaat. De tijd nemen om goed op temperatuur te komen is het belangrijkste.
Heel goed Lisette!
Misschien is dat wel de beste aanvliegroute Sonja: het ‘lekker over je heen laten komen’. Als je dat kunt hè.
Ik denk Ella… liever te nat dan te droog. Misschien is er iemand die hier iets over kan zeggen?
soms heb ik daar ook last van en dan denk ik .. o jee t wordt weer zwemmen vandaag … effe plassen helpt dan wel ?
Ik ben een van de ‘Geluksvogels’ die echt op mijn 28e vol in de overgang kwam. Op het moment dat ik samen met mijn 2e man een kindje wilde. Slechte timing dus. Ik kwam er vol in; alles erop en eraan. Zo erg, dat ik het bijltje erbij neer wilde gooien. Net getrouwd en ik werd een andere vrouw! Ik ben hormonen gaan gebruiken. Misschien niet heel goed, maar voor mij onvermijdelijk (zo voelde dat). Nu ben ik 47 en aan het afbouwen met de hormonen. Om de overgang helemaal te kunnen toelaten. De opvliegers doen weer gezellig mee. Maar verder gaat het eigenlijk wel. Vriendinnen van mijn leeftijd beginnen nu ook. En delen is helen 🙂 Het fijnst vind ik dat mijn psychische gesteldheid prima te behappen is. Niet depressief (ik heb ook best veel aan bewustwording gedaan in de afgelopen jaren). Vanaf komende maart zal ik helemaal van de hormonen af zijn. Ik ben benieuwd hoe ik me dan zal voelen.
Dag Marjon, pittig verhaal vertel je. Delen is helen: zo is dat. Fijn dat je erbij bent.
Hi ,ik ben 53 en nu 6 jaar in de overgang…..op mijn 47ste liep mijn burn–out naadloos over in de ‘ondergang ‘ zoals ik het noem .Ik heb leren omgaan met allerlei klachten die er volgens velen ‘bijhoren ‘ maar ik kan wel stellen dat het de ongelukkigste periode in mijn leven is …ik ben er behoorlijk door veranderd (en niet in positieve zin )lichamelijk en geestelijk en ‘worstel ‘ mezelf door de slapeloze nachten ,opvliegers en megagewrichtspijnen en dan heb ik het nog niet eens over figuurlijke veranderingen (weg taille ,mogguh buik !)Alle tips zijn welkom !(al lees ik alles hierover en werk aan mezelf )Gelukkig heb ik een man die heel begrijpend is …ieder ander was allang weggeweest …?
Dag Angela, wat een verdrietigheid voor jou. Ik hoop dat je wat opsteekt van sappig-door-de-overgang.
Hallo,
Ik ben 59 en inmiddels 4 a 5jaar bezig met de overgang. Ik noem het expres zo, omdat ik het soms een behoorlijk karwei vind.
Ik dacht er vroeger nooit zo over na, was er ook niet bang voor, maar nu wordt ik er soms een beetje moedeloos van. Ook vanwege het totale onbegrip ( ongeïnteresseerdheid ?) Van mijn huisarts..
Ach arme, waarom neem je geen andere huisarts? Een invoelde vrouw bijvoorbeeld.
hoi Marleen , jij vertelt dat allemaal zo sappig .. zalig gewoon !
na mijn jongste ging ik gelijk op mn 36 ste in premeno .. niks menstruatie meer , ik vond het prima zo , ik wou er vier en de natuur zorgde ervoor dat het bij 4 bleef . Alleen niemand vertelde me van de moodswings, het slechte slapen , de « droge sex » … tot enkele jaren geleden , gescheiden,nieuw vriendje .. geen droge sex meer op de roze wolk , wel af en toe hotflashes maar misschien ligt dat eerder aan de ondeugende gedachten ?. ik ben ondertussen 58 en één van de geweldige geluksvogels die wel een taille heeft ( die ik trouwens pas op latere leeftyd kreeg) dus al bij al totnutoe een topverhaal ?ik kijk nu al uit naar morgen !!
Dag Vif, wat een hoopvol verhaal over je taille. Misschien overkomt mij dat óók. Ik kijk er nu al naar uit.
Het maakte mij bang omdat mijn moeder toen een emotioneel wrak werd die aan de hormonen moest om een beetje een normaal leven te kunnen leven. Gelukkig ben ik de overgang behoorlijk anders doorgekomen. Wel een paar jaar slecht slapen door opvliegers, maar dat is het dan ook. Nu
(59 jaar) af en toe een flush na een kopje koffie te veel of een 3e wijntje…maar dat weet ik dus ik kan er voor kiezen!! Ik heb voor mijn gevoel op alle fronten mijn “woestijnperiode “achter de rug. Nu nog de laatste loodjes: wennen aan nieuwe levensfase, mijzelf weer sexy leren vinden, happy met mijn nieuwe lijf. Best wel een klus maar geen verloren zaak.
Ik ga met veel plezier en nieuwsgierigheid luisteren naar Marleen de komende dagen, en natuurlijk alle verhalen van andere laidies lezen. x
Leuk Lole, blij ook dat je je ‘woenstijnperiode’ achter de rug hebt (mooi woord).
Hé Marleen, bang voor de overgang, nee. Ik ben nu 52, net voor mijn 50ste gestopt met de pil. In december nu 2 jaar geen menstruatie meer. Wat ik nu het meeste heb zijn opvliegers. Meestal vrij kort, erg warm, maar niet zo dat het zweet over mijn lijf gutst. Wel hoe meer stress hoe vaker. Verder ben ik wel enorm vergeetachtig, het lijkt wel een vergiet daarboven. Slapen deed ik altijd al slecht vanwege pijnklachten, cannabisthee helpt. En moe was ik ook al jaren, sinds de kinderen zijn geboren. Wel heb ik ookvan die emotionele buien?
Ja, die overgang. Hij komt of is er al. Nou goed, kom maar op. Ik kan er niet overheen en ook niet onderdoor; dan er gewoon dwars doorheen !
Ben bijna 46 en van de zomer op een hete dag leek het alsof iemand het vuur aan m’n voeten aan stak.
Vanaf m’n tenen trok de hitte naar mijn hoofd. De zweet druppels liepen overal.
Soort van voorproefje.
Best lief van m’n lijf, nu weer ik wat het kan…
Onregelmatig zijn mijn menstruaties dus in elke tas en auto een ‘nood pakketje’
Verder heb ik ipv woestijn, ‘last’ van een overstroming? Heel maf.
Lijkt haast een losgeslagen puber. Heb meer zin dan ooit gehad en mijn man weet er ff geen raad mee..
Zelf trouwens ook niet, elke dag vrijen zou m’n lijf willen maar mijn geest kan mezelf niet bij benen.
Tot overmaat van ramp heb ik een vrijgezelle vriend, nou toen waren de rapen gaar
…
Eerlijkheid is mijn motto en ik ben monogaam.
Dus zowel bij die vriend als thuis mijn gevoelens op tafel gegooid.
De vriend was verrast en blij/ zag mij wel zitten ( Ga ik niet op in, ik vertelde mijn gevoel om de boel te blussen. Niet t vuur aan wakkeren)
En thuis smeet ik m’n eigen ruiten in, hij was lief en begripvol maar vrijen, daar had hij; begrijpelijk ff geen zin in.
Nou ja, zo dus….
Geef de schuld nu aan m’n op hol geslagen hormonen.
En kijk uit naar je tips en ervaringen van andere vrouwen.
Ik weet dat m’n huwelijk dit wel te boven komt.
En ik vrees niet voor de hitte of de woestijn.
En ook niet voor de beroerde nachten, ik merk het vast.
Daar ben ik van overtuigd.
Kom maar op.
Mijn volgende levens fase.
Op naar ouder worden
Als het mag hoop ik net de 80 te halen.
(Dat zal vast meer kwaaltjes geven dan ik nu ervaar, dat is dan zo.)
Leef lieve vrouwen & hou van je veranderende lijf <3
awel Josefien, ik heb ongeveer dezelfde ervaring. Ben 47 jaar en heb vaak en overal zin in sex, ook eerder een overstroming. Ik had reeds raad gevraagd bij de gynecoloog, omdat mijn vriend het soms te nat ervaart en geen contact voelt bij het vrijen doordat het zo nat is. Mijn gyenecoloog raadt me aan ervan te genieten en mn bekkebodemspieren te oefenen. Hoe de natuur toch in elkaar steekt, ik kan me nog niet goed voorstellen dat de zin in sex zou verminderen en mede samenhangt met de leeftijd, hormoonspiegel, overgang,…
ja
ja ,ijl in hoofd,duizelig,angsten en paniekaanvallen bij lich klachten,pijn bij vrijen,geen zin ,tandontstekingen,gevoelige maag,weemoed,niet graag rimpels en uitgezakte huid,last v ouder worden,van alles nog willen doen,doch vlug moe.
Dunne huid tussen anus en vagina,soms zelfs daar gescheurde huid,niet leuk.Tja even sombere dag ,morgen anders… Dank Marleen dat je het zo interessant maakt.